OKUL ÖNCESİ ETKİNLİKLERİ - Hayallerinizi Sınırlamayın - Tekil Mesaj gösterimi - İngilizce Hikayeler - Türkçe Tercümeli
Tekil Mesaj gösterimi
Alt 05-04-2014, 09:54 PM   #6 (permalink)
Serdar Yıldırım - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
Serdar Yıldırım
Serdar Yıldırım
Gelişmekte
Serdar Yıldırım - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
Üyelik: May 2013
Bulunduğu yer: Bursa
Mesajlar: 74
Konular: 62
Aldığınız Beğeni:11
Beğendikleriniz:6
Rep Derecesi: Serdar Yıldırım İyi Bir Yolda Adım Attı.

KELOĞLAN AND THE SULTAN OF THE SEAS

Once upon a time, there was Keloğlan. His hair was not that much, but her mind was. He loves to compete ideas with other people and he makes it like a game. He is invited to all the weddind ceremonies that are in his village Alaca, and in neighbour villages Bulaca, Suluca and Kuluca, and he does not let anybody to be the first of the thought competitions. Is it possible to run ideas with Keloğlan? When he ask the question, the contestants are dumbed.

If the clouds descend to the earth, if the earth rises to sky, in which floor the people are ?
Who understands if the smoke of a burning fire is not seen?
What would it be like to walk if the the hands replaced with the feet ?

Keloğlan, his real name is Abraham, sets off in order to run his intelligence with the Sultan of the seas, who boasts of his intelligence. He run across two men on the road. Men were under a heated debate. After watching the debate for a time, he interrupted them;

"Wait brothers, do not argue. What you can not share in this huge world, at this mountain? "

When Keloğlan interrupted them, the men calmed down. One of the men asked to Keloğlan:

"Friend, where are you from, what is your name? "

Keloğlan:

"I am from the Alaca village, behind that mountain. everyone calls me Keloğlan. Tell me brothers, where do you come from, where do you go? What is your name, I want to know."

One of the men:

"I heard the name Keloğlan. My name is Hacivat, my brother's name is Karagoz."

"Wow, Hacivat and Karagöz! I heard your name. you make the paople laugh with your humourous talk." he said and embraced the two inseparable friends.

Then Karagoz asked:

"Keloğlan, you're far away from your village. Where are you going? "

Thereupon Keloğlan told everything and in the end, he told that he sat off in order to run his intelligence with the Sultan of the seas. When he finished his words, Hacivat stood in front of Keloğlan:

"Hey man, did you go crazy? I also know the sultan of the seas. he says that he will give a sack of gold, he will make him drowned in gold the man who beats me in intelligence competition but he have not give anyone a sack of gold. He drowns people in other way, not with gold! ıf you fall into hangman's clutches, then it is a pity for you.”

Karagöz was angry as Hacivat:

" Hey Sultan of balds .. Hacivat and I are at your command if you give up that bad idea. you are twenty or maybe less. you are so young. Do not go, please.”

Karagöz and Hacivat talked Keloğlan round to discourage him , but is it possible to deter him? he dad not accept deterring in any way. When the dream comes true, when the tale of a legend mixed up in the dream, Hacivat suddenly stretched lines of his face, frowned and began to speak:

"Look Keloğlan, nobody puts her life on a death game, that is likely to be zero chance of winning. you knew me andKaragöz. We do not know what is a lie, do not give up accuracy, we know your secret as if it was our own secret and tell nobody. considering that you endanger your life, did the sultan of the seas hurt one of your friend or relative? "

After Hacivat's speech, he began to tell the secret that worry him since childhood, in tears:

"My mother told. my father's name was Mehmet. He was a villager but he was very clever. When I was a young boy,the sultan of the seas, who heard my father's intelligence, had invited my father to compete ideas to his palace. he had gone and never turned back.. When the cruel sultan saw that my father is smarter than himself, he had my father drowned. I'll go in now, and take my father's revenge! and there is a situation like this. I paid attention, while people chat, they say the sultan, king, emperor, king, sultan, however, there are so many cruel people among them. Dungeons are fulled with unjustly tortured people. Is it fair? One of the sultan, gather up the army, attack a country full of good people living in their own state, cause hundreds of thousands of people to die. What happens then? He added new territorries to his country , expanded his country. This kind of men are known as a great sultan, a great king. It is a great shame if the red-haired, red-bearded pirate in the sea known as the Sultan of Sultans will be called as a great sultan.

Hacivat : "You're right, Keloğlan. this situation also draw my attention. These manuscripts. some of them are from centuries ago. There are always battles in the history books. History, should not mean war. Remove war from the history books, Hacivat Karagöz will remain backward. Will not, Karagöz? "

Karagöz: "What do you say, Hacivat? We do not like a war. Why do we let people write us in history books. "

The conversation went down Between them like water. they talked so many issues. Especially when talking about his father, Keloğlan's explosion of a volcano after many years was confirming an ongoing wrong for centuries? to provide integrity on thoughts, will cause to establish association among ideas, Keloğlan will take Karagoz and Hacivat with him, a farm owner would sell them three horses, they would depart immediately, several days would pass, weeks would pass, entry to the seas sultan's land would be made, by the sea, in steep cliffs above the tyrant's palace and they would go next to the Sultan of the seas.

Keloğlan was in the presence of the sultan sea now, Karagöz and Hacivat were among the audience, in the saloon. A little later, David sound of Sultan of the sea begun echoing in the hall:

"You are the one who came to compete your intelligence with me, are not you? Your name is Keloğlan It is said that the one who does not have hair, does not have intelligence, too. If you were intelligence, you would not challenge me."

Keloğlan gave that answer to this question: "My Sultan, I have no hair, but I have mind.

Since Sultans of the seas, did not expect an answer like that, he looked his right and left. In the room, every head was bowed. Keloğlan, was standing in front of him like a tree. He was brave. It seemed as though he would be able to respond to every question. Sultan of the sea frowned and threw a hard stare toward Keloğlan but Keloğlan did not care.

Sultan of the sea shouted while he brushed up: "contemptible man, kneel in front of me immediately.”

"My Sultan, is it possible? This is a competition. Do not interfere in my business. Conditions are equal. Never mind your and now, let me ask a question and advise me. It is not in that hand, not in the other hand. What is the name of the thing which is not in my hands?"Hey shameless man! What kind of question is this? Executioners! Took him from there and cut his head."

Two executioners came and then grab him and took him to the dungeon at the ground floors of the palace.
At midnight, Hacivat and Karagöz went to prison and Hacivat met his distant relative of the guardian. Hacivat told the man let Keloğlan go, and nobody would be said by anyone. And upon the request of Hacivat and his ten gold, the guardian took Karagöz, Hacivat and Keloğlan from a secret passage out of the palace.

The guardian:

"Look, I am in this dungeon for twenty years. I killed hundreds of people who rebelled my Sultan, who opposed him, who was enemy, who did not bow. So far, even one prisoner did not survive. I'm leaving for Hacivat's sake. After he told that “If you come into the dungeon again, woe! Not one Hacivat, thousands of Hacivat cannot save you” he had hit such a hard a slap in the neck that he make him dust and soil.

After the guardian went, Karagöz and Hacivat embraced Keloğlan and took him and escaped. Keloğan deluged with death for days. When he sobered up, he asked: "What happened? Where am I?"

Hacivat on it: "In the mountain, slope we are, Keloğlan. You slept for full six days not knowing himself. You sweated. The guardian let you go."

The man: "Oh, my neck, what a guardian is he? He slapped my neck so hard that it is impossible to describe. He struck to kill."

Hacivat: "Surely he shot to kill. If the Sultan of the sea hears that he left you, he will get him hanged on the highest pole. Now, be wise man, you took your father's revenge. Accept this like that. Leave the country of Sultan of the seas. Yes go to your village to your house and live your life.

They brought up Keloğlan, who recovered later, near his village Alaca. Hacivat and Karagöz, who took promise from Keloğlan that he will not challenge the Sultans of the seas and returned to Bursa.


THE END



KELOĞLAN DENİZLER PADİŞAHINA KARŞI

Bir Keloğlan varmış. Bu Keloğlan'ın saçı yokmuş ama aklı çokmuş. Herkesle fikir yarıştırmayı sever, bunu bir oyun haline getirirmiş. Kendi köyü Alaca, komşu köyler Bulaca, Kulaca ve Suluca'da yapılan düğünlere davet edilir ve akıl-fikir yarışmalarında ilk sırayı kimselere bırakmazmış. Mümkün mü Keloğlan'la akıl-fikir yarıştırmak? Keloğlan sorusunu sordu muydu yarışmacılar dilsiz kesilirmiş.

Bulutlar yere inse, yer göğe çıksa, insanlar hangi katta bulunurlar?
Yanan bir ateşin dumanı görünmese bunu kim anlar?
Eller ayaklarla yer değiştirse yürümek nasıl olurdu?

Asıl adı İbrahim olan Keloğlan, zekasının çokluğuyla her zaman öğünen denizler padişahı ile akıl-fikir yarıştırmak için, yola çıkmış.
Keloğlan yolda iki adama rastlamış. Adamlar, hararetli bir şekilde tartışmaktaymış. Keloğlan bir süre adamların tartışmasını izledikten sonra, araya girmiş:

“ Durun ağalar, etmeyin, eylemeyin. Şu koca dünyada, bu dağ başında neyi paylaşamazsınız? “

Keloğlan’ın araya girmesiyle adamlar sakinleşmiş. Adamlardan biri, Keloğlan’a sormuş:

“ Arkadaş, nerelisin, adın ne? “

Keloğlan:

“ Şu dağın ardında kalan Alaca köyündenim. Herkes, bana Keloğlan der. Söyleyin bakalım ağalar, nereden gelir, nereye gidersiniz? Adınız nedir, bir öğrenelim. “

Adamlardan biri:

“ Keloğlan adını duymuşluğum vardı. Benim adım Hacivat, kardeşliğimin adı Karagöz’dür. “

“ Vay, Hacivat ve Karagöz!.. Ben de sizin adınızı duymuştum. Nükteli konuşmalarınızla etrafınızdakileri güldürürmüşsünüz “ diyen Keloğlan, iki ayrılmaz dostla kucaklaşmış.

Daha sonra Karagöz sormuş:

“ Keloğlan, sen köyünden çok uzaktasın. Nereye böyle? “

Bunun üzerine Keloğlan, olanı-biteni anlatmış ve sonunda, denizler padişahı ile akıl-fikir yarıştırmak için yola çıktığını söylemiş.
Keloğlan sözlerini tamamladıktan sonra Hacivat karşısına dikilmiş:

“ Be Keloğlan, sende hiç akıl yok mudur? Denizler padişahını ben de bilirim. Akıl-fikir yarışında beni yeneni altına boğarım der ama kimseye beni yendin, al bir çuval altını demedi, kimseyi altına boğmadı. O’nun boğdurması başka türlü. Cellâtlarının eline düşenin vay haline. “

Karagöz’ün de kızgınlıkta Hacivat’tan aşağı kalır yanı yokmuş:

“ Bre kellerin padişahı.. Biz Hacivat’la ikimiz senin emrindeyiz. Yeter ki, o kötü fikrinden vazgeç. Bak yirminde varsın, yoksun. Hayatının baharındasın. Gel gitme. “

Karagöz ile Hacivat uzun süre dil dökmüşler fakat Keloğlan’ı vazgeçirmek ne mümkün? Rüzgâr diyormuş da fırtına demiyormuş. Hayalin gerçeğe, masalın efsaneye karıştığı bir anlık zaman diliminde aniden Hacivat’ın yüz hatları gerilmiş, kaşları çatılmış ve konuşmaya başlamış:

“ Bak Keloğlan, hiç kimse kazanma ihtimalinin sıfır olduğu bir şans oyununa parasını, bir ölüm oyununa hayatını koymaz. Karagöz’le beni az buçuk tanıdın. Yalan nedir bilmeyiz, doğruluktan şaşmayız, sırrını sırrımız bilir, kimselere açmayız. Hayatını ortaya koyduğuna göre, bu Denizler Padişahı senin tanıdık veya akrabana mı bir zarar verdi? “

Hacivat’ın kararlı konuşması üzerine, çocukluğundan beri beynini kemiren sırrı, Keloğlan gözyaşları içinde anlatmaya başlamış:

“ Anam anlattıydı. Babamın adı Mehmet’miş. Köylüymüş ama çok zekiymiş. Ben küçük bir çocukken, babamın çok zeki olduğunu duyan denizler padişahı babamı sarayına akıl–fikir yarıştırmak için, davet etmiş. Gidiş o gidiş. Babamın kendinden daha akıllı olduğunu gören zalim, babamı boğdurtmuş. Ben şimdi gidip de, o zalimden babamın intikamını almaz mıyım? Bir de şöyle bir durum var. Dikkat ettim, halk arasındaki konuşmalarda padişah, kral, imparator, şah, sultan diyorlar, o kadar zalimler var ki aralarında. Zindanlar haksız yere işkence gören, karanlık ve nemli taş odalarda ömür törpüleyen insanlarla dolu. Olur mu böyle şey? Padişahın biri, ordusunu toplayıp, kendi halinde yaşayan, iyi insanlarla dolu bir ülkeye saldırıyor, yüzlerce, binlerce insanın ölümüne sebep oluyor. Sonra ne oluyor, ülkesine yeni topraklar kattı, topraklarını genişletti, fethetti, aldı. Böyleleri büyük padişah, büyük kral namıyla anılıyor. Kızıl saçlı, kızıl sakallı bir korsan olan denizler padişahı da gelecekte büyük padişah olarak anılacaksa yazıklar olsun. “

Bunun üzerine Hacivat: “ Dediğin doğru, Keloğlan. Benim de dikkatimi çeker bu durum. Şu el yazması kitaplar. Yüzyıllar öncesinden kalanlar var. Tarih kitaplarında hep savaşlar var. Tarih, savaş demek olmamalı. Tarih kitaplarından savaşı çıkarın, geriye Karagöz ile Hacivat kalır. Öyle değil mi Karagöz’üm? “

Karagöz: “ Sen ne diyorsun, Hacivat? Bir savaşı sevmeyiz. İnsanlar neden bizi tarih kitaplarına yazsınlar. “

Onların aralarındaki bu konuşma su gibi akıp gitmiş. Daha neler konuşmuşlar, neler. Özellikle babasından bahsederken, Keloğlan’ın, yıllardır için için yana bir volkanken aniden patlaması, yüzyıllardır süregelen bir yanlışı doğruluyor nitelikte miymiş? Düşüncede bütünlük sağlamak, aralarında fikir birlikteliği kurmalarına neden olacak, Keloğlan’ın yanına Karagöz ile Hacivat’ı katacak, yakındaki bir çiftlik sahibi onlara üç at satacak, fazla eğlenmeden yola çıkılacak, aradan günler, haftalar geçecek, denizler padişahının ülkesine giriş yapılacak, deniz kenarında, sarp kayalıklar üstündeki zalimin sarayına varılacak ve hoş geldin, beş gittin huzura çıkılacakmış.

Artık Keloğlan, denizler padişahının huzurunda, Karagöz ile Hacivat salonun bir köşesinde seyirciler arasındaymış. Biraz sonra denizler padişahının davudi sesi salonda yankılanmaya başlamış:

“ Benimle akıl–fikir yarıştırmak için, gelen sen misin? Adın Keloğlan’mış. Saçı yok olanın aklı da yok derlerdi de inanmazdım. Aklın olsa, şu kadarcık halinle, benim gibi heybetli bir padişahın karşısına çıkar mıydın? “

Bu soruya Keloğlan şu cevabı vermiş: “ Padişahım, saçım yoktur ama aklım çoktur. Şu kadarcık değil de, bu kadarcık olsaydım, bu salona sığmaz, dışarı taşardım. “

Denizler padişahı, Keloğlan’dan böyle bir cevap beklemediği için, sağına, soluna bakınmış. Salondaki bütün başlar öne eğilmiş. Keloğlan ise, dimdik karşısında duruyormuş. Başı dik, alnı açıkmış. Cesurmuş. Sorulacak her soruya karşılık verebilecek gibi görünüyormuş. Denizler padişahı kaşlarını çatıp, Keloğlan’a doğru sert bir bakış fırlatmış. Keloğlan oralı olmamış.

Bunun üzerine denizler padişahı ayağa fırlarken, bağırmış: “ Rezil herif, hemen diz çök karşımda. “

“ Padişahım, olur mu? Bu bir yarışma. Benim işime karışma. Şartlar eşit olacak ki, tadı çıksın; Keloğlan’ın kel başında saç çıksın. Hem sen şimdi padişahlığı boş ver, bir soru sorayım da bana akıl ver. Bu elimde yok, bu elimde de yok. Ellerimde yok olan şeyin adı nedir? “

“ Bre densiz, bu ne biçim sorudur? Cellâtlar, alın bunu başımdan, koparın gövdesini başından. “

İki cellât gelmiş ve Keloğlan’ı kaptıkları gibi sarayın yer altı katlarında bulunan zindana götürmüşler.
Gece yarısı Karagöz ile Hacivat zindana inmiş ve Hacivat uzaktan akrabası zindancıbaşıyla görüşmüş. Keloğlan'ı salıvermesini, bu durumun kimse tarafından bilinmeyeceğini söylemiş. Hacivat'ın ricası ve verdiği on altın üzerine zindancıbaşı, Keloğlan ile Karagöz ve Hacivat'ı gizli bir geçitten saray dışına çıkarmış.

Zindancıbaşı: " Bak Keloğlan, yirmi yıldır bu zindandayım. Padişahıma isyan eden, karşı çıkan, düşman olan, boyun eğmeyen yüzlerce insanın hayatına son verdim. Şimdiye kadar bir kişi bile, bu zindandan sağ kurtulamadı. Hacivat'ın hatırına seni bırakıyorum. Eğer ki, bir daha bu zindana gelirsen, vay haline! Bir Hacivat değil, bin Hacivat gelse seni kurtaramaz, dedikten sonra, Keloğlan'ın ensesine öyle sert bir tokat vurmuş ki, onu toza, toprağa bulamış.

Zindancıbaşı gittikten sonra, Karagöz ile Hacivat, Keloğlan'ı kucakladıkları gibi oradan kaçırmışlar. Keloğlan günlerce ölümle cebelleşmiş. Gitmiş, gitmiş, gelmiş. Sonradan Keloğlan biraz kendine gelince sormuş: " Ne oldu? Neredeyim ben? "

Bunun üzerine Hacivat: " Dağda, bayırdayız, Keloğlan. Tam altı gündür kendini bilmeden yattın. Terledin, durdun. Zindancıbaşı gitmene izin verdi. "

Keloğlan: " Of, ensem! Ne biçim zindancıbaşıymış o. Enseme öyle bir tokat vurdu ki, tarifi imkansız. Sanki öldürmek için vurdu. "

Hacivat: " Tabi öldürmek için vurdu. Seni bıraktığını denizler padişahı bir duyarsa, zindancıbaşını en yüksek direğe astırır. Artık akıllan Keloğlan, babanın intikamını aldın. Bunu böyle kabul et. Denizler padişahının ülkesini terk et. Var git köyüne, evine. Kur düzenini rahat et. "

Daha sonra kendine gelen ve iyileşen Keloğlan'ı, Alaca Köyü'nün yakınlarına kadar getirmişler. Keloğlan'dan bir daha denizler padişahıyla uğraşmayacağı sözünü alan Karagöz ile Hacivat, Bursa'ya dönmüş.


SON
Serdar Yıldırım isimli Üye şimdilik offline konumundadır   Alıntı ile Cevapla